W postępowaniu dyscyplinarnym prowadzonym wobec radcy prawnego, którego prawomocnym orzeczeniem uznano za kłamcę lustracyjnego, nie prowadzi się ponownie postępowania dowodowego, mającego na celu zbadanie, czy oświadczenie lustracyjne złożone przez radcę prawnego jest prawdziwe. Sąd dyscyplinarny [...]
Na podstawie art. 430§1 k.p.k. i art. 429§1 k.p.k. w zw. z art. 741 ustawy o radcach prawnych sąd odwoławczy pozostawia bez rozpoznania przyjęty środek odwoławczy, jeżeli wniesiony został przez osobę nieuprawnioną, t. j. przez [...]
Skoro działalność radcy prawnego objęta skargą miała miejsce w okresie od dnia 15 października 2001r. kiedy wytoczono powództwo, do dnia 21 sierpnia 2006r. kiedy zapadł wyrok w I instancji a skarżący wniósł skargę dopiero w [...]
W myśl odpowiednio stosowanego przepisu art. 410 k.p.k. podstawę orzeczenia okręgowego sądu dyscyplinarnego może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej. Z protokołu rozprawy przeprowadzonej przez sąd nie wynika, aby przeprowadził on jakiekolwiek [...]
Zasada in dubio pro reo ma zastosowanie w ściśle określonych warunkach, a jednym z nich jest obowiązek oceny zebranych w sprawie dowodów przemawiających za tezą oskarżenia. Samo ich zestawienie oraz przeciwstawienie im dowodów przemawiających na [...]
W świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego w dacie popełniania przewinienia dyscyplinarnego, za jakie radca prawny został ukarany, nieuzyskanie wymaganej ilości 30 punktów szkoleniowych w okresie szkoleniowym trwającym od 01 stycznia 2009 r. do 30 czerwca 2012 [...]
Zachowanie radcy prawnego, polegające na naruszeniu tajemnicy zawodowej, stanowiące przedmiot prowadzonego postępowania dyscyplinarnego, miało miejsce w czasie od wrześniu do listopada 2010 r. Bezsporne jest, że postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte w dniu 20 maja 2014 [...]
Obwiniony został uznany za winnego popełnienia zarzucanych czynów (tożsamych z zarzucanymi czynami w postępowaniu dyscyplinarnym), tj. z art. 18§ 1 kk w zw. z art. 296 §2 I 3 kk w zw. z art. 12 [...]
Profesjonalny pełnomocnik zawsze jest zobowiązany do stawiennictwa na rozprawach. Jeżeli jest to niemożliwe, powinien usprawiedliwić przed sądem swoją nieobecność lub zapewnić zastępstwo. Sąd nie musi badać uszczerbku wynikającego z niestawiennictwa obwinionego, gdyż sama nieusprawiedliwiona nieobecność [...]
Zasada in dubio pro reo ma zastosowanie tylko wtedy, gdy w przeprowadzonym postępowaniu pozostały nie wyjaśnione okoliczności popełnionego przewinienia dyscyplinarnego. WO-99 15