WO-89/15

Karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło pięć lat. Wysyłanie przez obwinioną do pokrzywdzonego pism, zawierających sformułowania i zwroty naruszające godność zawodu radcy prawnego, przekraczające rzeczową potrzebę ich użycia w celu ochrony interesu klienta i skutkujące naruszeniem powagi organu, przed którym występowała obwiniona miało miejsce w dniach 13 i 15 września 2010 r. W związku z tym w chwili orzekania przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny 16 lutego 2016r. karalność tego przewinienia ustała.
Pomimo, że wobec przedawnienia karalności czynu rozpoznawanie pozostałych zarzutów odwołania obwinionej stało się bezprzedmiotowe, należy zwrócić uwagę, że Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP w Katowicach dopuścił się naruszenia procedury w zakresie wymiaru kary, tj. art. 443 k.p.k. – poprzez orzeczenie przy ponownym rozpoznawaniu sprawy kary surowszej, niż we wcześniej uchylonym orzeczeniu, chociaż środek odwoławczy wniesiony został wyłącznie na korzyść obwinionej, naruszając tym samym zakaz reformationis in peius.