Sąd dyscyplinarny, mając na uwadze całokształt przeprowadzonych dowodów, ma prawo oprzeć
się na jednych, a pominąć inne, gdy ich treści są zbieżne. W przypadku natomiast, gdy treści
dowodów są wzajemnie sprzeczne, to powinnością sądu jest wskazanie dowodów, na których się
oparł, oraz podanie, dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych.