TEZA:
Działanie obwinionej wykraczało poza rzeczową potrzebę ujawnienia tajemnicy zawodowej (obwiniona działała we własnej sprawie realizując prawo od obrony), jednakże sąd odwoławczy uznał, że właściwe jest w tym przypadku umorzenie postępowania z uwagi na znikomą społecznie szkodliwość czynu. Instytucja społecznej szkodliwości czynu (art. 1 § 2 k.k.) jest w postępowaniu dyscyplinarnym stosowana i może stanowić podstawę umorzenia postępowania w oparciu o art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. Sąd uznał, że nie było konieczne przedstawianie przez obwinioną dokumentów związanych z prowadzonymi sprawami. Ujawniając te dane bez anonimizacji, obwiniona przekroczyła granice dozwolonego działania.