TEZA:
1. Czyny obwinionego radcy prawnego, polegające na uchybieniu terminowi do złożenia apelacji oraz nie dochowaniu należytej staranności przy składaniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji są deliktami dyscyplinarnymi nienależytego wykonywania zawodu.
2. Przedmiotem zaskarżenia może być wyłącznie brak rozstrzygnięcia, które sąd niższej instancji miał obowiązek rozstrzygnąć, a czego nie uczynił. Jeżeli natomiast dany czyn nie był w ogóle znany na etapie dochodzenia i nie był objęty wnioskiem rzecznika dyscyplinarnego o wydanie orzeczenia bez przeprowadzenia rozprawy, to nie mógł być on przedmiotem wyrokowania przez sąd dyscyplinarny pierwszej instancji.
3. Pokrzywdzona, należycie powiadomiona o terminie posiedzenia, nie sprzeciwiła się rozpoznaniu sprawy bez przeprowadzenia rozprawy, a zatem nie został naruszony przepis art. 343 § 2 k.p.k. w zw. z art. 741 ustawy o radcach prawnych.