TEZA:
Zgodnie z utrwaloną praktyką, postępowanie dyscyplinarne należy umorzyć w sytuacji, gdy nastąpiło przedawnienie karalności, ale tylko wtedy, gdy nie ma podstaw do uniewinnienia obwinionego. Umorzenie z racji przedawnienia jest zasadne, gdy kwestie istnienia czynu, jego znamion i odpowiedzialności wymagają dalszego dowodzenia. W niniejszej sprawie nie ma możliwości jednoznacznego uznania, że w momencie popełnienia zarzucanych radcy prawnemu czynów zachodziły okoliczności, wyłączające ich karalność. Oznacza to, że jedynym sposobem zakończenia postępowania jest jego umorzenie ze względu na przedawnienie karalności czynu, którego popełnienie zarzuca się obwinionemu.