TEZA:
Profesjonalnemu pełnomocnikowi, jakim jest radca prawny, nie wolno ani pisemnie, ani nawet ustnie uciekać się do groźby skierowania sprawy na drogę ścigania karnego lub dyscyplinarnego, jeśli odbiorca wypowiedzi nie spełni określonych żądań lub życzeń. Nie ma przy tym znaczenia czy strona reprezentowana przez radcę prawnego ma rację w sporze oraz czy zachowanie odbiorcy wypowiedzi istotnie wypełniało znamiona przestępstwa lub przewinienia dyscyplinarnego, którego groźba dotyczy.