Teza: odstąpienie od wymierzenia kary w przypadku przekroczenia granic obrony koniecznej.
Rejestrowanie wizerunku obwinionego bez jego zgody nie uzasadniało naruszenia nietykalności cielesnej pokrzywdzonej, polegającego na łapaniu jej za rękę. Należało jednak wziąć pod uwagę prowokacyjne zachowanie pokrzywdzonej oraz podjęcie przez obwinionego obrony konicznej z przekroczeniem jej granic. Wobec powyższego, Wyższy Sąd Dyscyplinarny, działając na podstawie art. 25§1 kodeksu karnego w związku z art. 741 pkt. 2 ustawy o radcach prawnych, odstąpił od wymierzenia kary.