TEZA:
Sam fakt złożenia przez Obwinionego radcę prawnego nieprawdziwego oświadczenia przed Strażą Miejską, polegającego na stwierdzeniu, że to żona Obwinionego prowadziła samochód a nie on sam oraz negatywny odbiór takiego zachowania przez organy prowadzące postępowanie wykroczeniowe nie jest wystarczający dla uznania, że doszło do zawinionego uchybienia zasadom etyki zawodowej i godności zawodu. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie dało podstaw do przyjęcia, że działanie Obwinionego nastąpiło z motywacji moralnie wątpliwej czy wręcz powszechnie uznawanej za naganną, dlatego należało uniewinnić radcę prawnego od zarzucanego mu czynu.