TEZA:
Nie poinformowanie strony przez pełnomocnika o wydanym wyroku, nie uzyskanie od strony zgody, w miarę̨ możliwości pisemnej, na zaniechanie wniesienia środka zaskarżenia, stanowi delikt dyscyplinarny.
Ponieważ wina obwinionego i okoliczności popełnienia deliktu dyscyplinarnego nie budzą wątpliwości, Wyższy Sąd Dyscyplinarny, działając jako sąd pierwszej instancji, udzielił zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności i wydał orzeczenie zgodnie z wnioskiem obwinionego w trybie art. 387 k.p.k.