TEZA:
W sprawie dotyczącej radcy prawnego, która jest Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych, wnioski o wyłączenie złożyli prawie wszyscy sędziowie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego tej same izby (16 z 18 sędziów).
Wyższy Sąd Dyscyplinarny podziela ocenę wyrażoną w oświadczeniach sędziów Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, iż sytuacja, w której mieliby oni orzekać co do podstaw uznania odpowiedzialności dyscyplinarnej Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego tej samej izby, mogłaby budzić wątpliwości, czy sprawa ta została rozpatrzona w pełni obiektywnie.
Zatem wszystkich sędziów, którzy złożyli oświadczenia należało wyłączyć od prowadzenia sprawy. Zgodnie z art. 43 k.p.k. w zw. z art. 741 ustawy o radcach prawnych, jeżeli z powodu wyłączenia sędziów rozpoznanie sprawy w danym sądzie jest niemożliwe, sąd wyższego rzędu przekazuje sprawę innemu sądowi równorzędnemu.