TEZA:
Dolna granica kary pieniężnej wynosi półtorakrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dacie popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, które wynosiło 2 100 zł. Oznacza to, iż orzeczenie kary w wysokości 3 000 zł, mimo faktu, iż o taką zawnioskował Obwiniony i nie spotkało się to ze sprzeciwem Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego oraz Pokrzywdzonej, stanowi naruszenie przepisów ustawy i takie rozstrzygnięcie nie może funkcjonować w orzecznictwie dyscyplinarnym.
Wymierzenie kary pieniężnej w wysokości 3 200 zł spełnia cele kary i odpowiada społecznemu poczuciu sprawiedliwości, szczególnie wobec faktu pojednania się Obwinionego z Pokrzywdzoną.