TEZA:
Radca prawny nie odpowiada za zgodność z prawdą informacji uzyskanych od klienta. Co więcej, radca prawny zasadniczo powinien przedstawiać i popierać wersję zdarzeń uzyskaną od klienta nawet wówczas, gdy jest przekonany o jej niskim prawdopodobieństwie, gdyż jej ocena z punktu widzenia prawdziwości znajduje się w kompetencji sądu, a nie radcy prawnego. Naruszenie zakazu etycznego, o którym mowa w art. 38 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, może nastąpić tylko przez działanie i tylko z winy umyślnej.