TEZA:
Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również motywację sprawcy. W realiach niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż zarzucanego czynu nie cechuje znikoma społeczna szkodliwość w rozumieniu przepisu art. 1 § 2 k.k. Obwiniony raca prawny, pomimo dwukrotnego wezwania przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego do osobistego stawiennictwa na przesłuchanie, nie stawił się.